Bir intiharın tarixçəsi

Onu bir neçә saat qabaq iki dostuyla pubda görmәk olardı. İyul axşamı saat doqquzu, günbatımının sonsuz әzәmәtini, gözәlliyini vә kәdәrini  xatırladırdı  gözlәrindәki  ifadә. Bir zaman yaşadığı dәhşәtlәri qaldıra bilmәdiyinin ifadәsi, mәğlub olmuşluq vә bunun kәdәri varıydı bu gözlәrdә. Bu gözlәrә әzәmәti dә mәhz bu kәdәr verirdi.

Rafiq Tağı haqqında bir neçə kəlimə

2011-ci il on doqquz noyabr axşamtərəfiydi. Adi bir payız axşamı. Saat ona qalmış Təhsil Nazirliyi tərəfdəki dayanacaqda bir kişi marşrutdan düşərək vağzal tərəfə addımlayırdı. Evinə tələsirdi.

Cəmiyyətin zorladığı qadın

Bu hadisәni iki il öncə qurbanın öz dilindәn eşitmişdim.

Həmin o günə ilyarım qalarkən

  
 11 il… Körpə bir uşağın on bir il atasız qalmasının nə demək olduğunu hakim, prokuror haradan biləydi axı. Onsuz bizim nə çətinliklər çəkəcəyimizi, yaxınlarımın, xüsusən də atam tərəfin bizə düşmən kimi davranacağından hakim də, prokuror da, mən də xəbərsiziydik. Onlar bəlkə indi də bilmir bunun nə demək olduğunu, ama mən, artıq yaxşı bilirəm, gördüm, yaşadım bunu çünki. Beşinci sinifdə oxuyanda cəbr müəlliməmiz qəfildən atamın harada işlədiyini soruşdu, “zavodda işləyir” dedim başımı aşağı salaraq, gözlərimin dolduğunu görməyini istəmirdim.


 

Vəhşiliyin təntənəsi

  Çünki o sevirdi. Yarım-yamalaq da olsa, dahilәr qәdәr sevgidәn anlamasa da, onlar qәdәr dәrin vә mәnalı sevә bilmәsә dә, sevirdi. Bu, onun üçün әn böyük sevgiydi.  

"Qrimlənmiş ürək"

Qrim otağında güzgüdә özünә baxırdı...

İllәrdir sevdiyi bir işlә mәşğuluydu. Tamaşalara hazırlaşmaq, öz rolunu oynamaq vә tamaşaçaların gözlәrindә o tamaşanın tәsirini görmәk onun hәyatının әn vacib hissәsiydi. 

Ən dəyərli təbəssüm

 Nəhayət, son dayanacaqda üçümüz də düşdük marşrutdan. Bir müddət baxdım onların arxasınca. Bir az uzaqlaşmışdılar ki, böyük olanı arxaya çevrildi və bir anlq içdən gülümsədi mənə...Və  o an qızcığazın üzündəki o təbəssüm dünyadakı hər şeydən daha qiymətliydi mənim üçün.