"Seksual inqilab" yazısına əlavə

Bu gün Zaur Qurbanlının seksual inqilab haqqındakı yazısını oxudum. Zaur yazısında seksual inqilabın vacibliyini yaşadığı Britaniya və Azərbaycan arasında müqayisə apararaq göstərmişdi. Bir tərəfdə seksual inqilabın artıq çoxdan baş verdiyi, ancaq uşaqların təlim-tərbiyəsinin xüsusi qorunduğu Böyük Britaniya, digər tərəfdə bakirəliyin sərt şəkildə qorunduğu, ancaq yeniyetmələr arasında qeyri-ənənəvi seksin geniş yayıldığı Azərbaycan.

Niyə biz seksual inqilabdan bu qədər uzağıq?

Yazıda da qeyd edildiyi kimi, evlənənə qədər hər kişinin, heç olmasa, bir fahişəylə siftə etməsi danılmaz faktdır. Ortalama götürsək, bir az “qabiliyyətli” oğlanlarda bu say ikidən çox olur. Amma gəl ki, ölkə üzrə axtarası olsaq, barmaqla sayılacaq qədər az kişi öz həyatını yaşamış qadını sevə bilər. Əlbəttə, aşiq ola bilər qəfildən. Ancaq qadının keçmişi onun beynindəki müəyyən qrup hüceyrələri hərəkətə keçirəcək və nə illah eləsə də, qadını bütünlüklə sevə bilməyəcək. Çünki bizlərə görə sevgi ən birinci sahiblənməkdir. Mən qısqanclıqdan danışmıram. Sahiblənmək mənim düşüncəmə görə bir az ayrı şeydir. Hətta heç kim bilməsə də, başqasıyla sevişmiş qadını bizim kimi kişilərin qəbul etməsi həddən artıq çətindir. Çünki biz əslində çox xudpəsənd insanlarıq. Sanki bir əşyadır qadın. Sanki onun hissləri, ehtirası yoxdur. Kişilərə görə seviləcək qadın ehtirasını gizlədə bilən qadındır. Hətta sevdiyi qadını məhz bu ehtiras söhbətinə görə tərk edənlər çox olur. Bir dostum mənə keçən dəfə belə demişdi: “O qızla 3 iliydi ki, sevgiliydik. Arada qısa ayrılıqlar zad olurdu, demişəm də sənə, amma tam olaraq çıxıb getmirdi. İki ay qabaq yenə görüşəndə məndən axşam nə edəcəyimi soruşdu. Boş-bekar evdə oturacağımı biləndə məni evə dəvət etdi. Ala, bax, elə onda bildim ki, bu qız quşdur. Amma qəsdən getdim evə. Qapının ağzında öpüşməyə başladıq. Sən inanırsan ki, yataqda mənə imkan vermirdi e. Mən də işimi görüb, səhər tezdən yorğun halda çıxıb gəldim evə. Mesaj yazıb onun kim olduğunu dedim. Ürəyimdən tikan çıxdı elə bil.” İndi həmin oğlan öz dayısı qızı ilə nişanlıdır.

Başqa bir tanışım isə yaraşıqlı biridir. Hobbisi yatdığı qızları qəhbə çıxarmaqdır. Deyir ki, mən maksimum 2 dəfə yatıram eyni qızla. Sonra zəng edib deyirəm ki, bax, sən “quşsan”, quş olmasaydın, mənim şirin sözlərimə aldanıb mənimlə yatmazdın. Görürsən ki, sənin beynin yoxdur?!

O da nə vaxtsa əl dəyilməmiş bir qızla evlənəcək, və ya əl dəyilmədiyini zənn edəcək. Bölgələrdə bakirəliyin qasıq nahiyəsinin tüklərinin qırxılmaması ilə ölçülməsi heç kimin dilə gətirmək istəmədiyi həqiqətlər sırasındadır. Ancaq heç olmasa, bir dəfə yüngülvari də olsa, seks təcrübəsi var əksər qızların.

Və ya başqa bir tanışım. Avropa düşüncəli biri olduğunu deyir. Bəs o, sevə bilərmi? Xeyr! Niyə? Çünki xudpəsənddir. Qısqanc deyil, amma ki, bu şeyi heç kim bilməsə də, qəbul edə bilməz. Özü üçün “ağıllı” bir açıqlama da tapıb: “kişi sevmədiyi qadınla da sevişə bilər, ancaq qadının biriylə sevişməsi üçün mütləq nəsə hiss etməsi lazımdır. Və o, ruhunun bir parçasını verəcək sevişdiyi adama. Nə vaxt desən, ağlına gələ bilər keçmişdə yaşadıqları, hissləri. Hətta müqayisə də edə bilər. Kişi isə etsə-etsə, ancaq mastrubasiya vaxtı düşünə bilər keçmişini.”

Əlbəttə ki, bu, təkcə həmişə geridəqalmış sayılan şərq ölkəsi insanı üçün xarakter deyil. Bir neçə ay qabaq baxdığım “chasing Amy” filmində də bu mövzu işlənilib. Bir lezbiyana aşiq olan karikatur ustası səbrlə qadını sevməkdə davam edir, onun yanında olmağa can atır. Qadın sonda aşiq olur ona. Çünli özlüyündə lezbiyanlığının keçici bir həvəs olduğunu başa düşür. Son sınanacaq şey bu idi. Vaxt keçdikcə qızın keçmişi bəlli olmağa başlayır. Qızın tələbəlik həyatı bol seksli olub. Orgiyaların çoxluğu oğlanı yaralayır. Bir gün dayan bilmir, sevgilisini sorğu-suala tutmağa başlayır. Qadın gözlərindən yaşlar axıdaraq, qışqıra-qışqıra hər şeyi etiraf edir. Heç bir şeydən ləzzət ala bilmədiyi üçün hər şeyi sınaqdan keçirdiyini, axırda lezbiyanlığa meyl etməsini və qarşısında duran o oğlanın onun üçün son sığınacaq olduğunu. Və əslində axtardığı hər şeyi məhz oğlanda tapdığını. Bədən sevişib, ruh isə ancaq və ancaq sevgilisinə məxsusdur və bir ömür də bu cür qalacaq. Qadın gedir, oğlan isə düşüncələr içində qalır. Onun qarşılaşdığı problemləri yaşayan birinə rast gəlir. Həmin adam artıq peşmandır öz sevgilisini tərk etdiyinə görə. Oğlan sanki öz gələcəyini görür, içində bir şeylər tərpənir. Dostu ona deyir: “İnsanlar mövzu seksə gələndə Marko Polo kimi olmaq istəyirlər. Bir bölgəni kəşf edən ilk adam olmağı arzulayırlar.

 Biriylə edəcəyin hər hansı bir şey əvvəllər başqalarıyla da edilmiş ola bilər.

 İnsanlar heç bir şeyin yeni olmadığını qəbul etsə, dünya daha yaxşı bir yer olardı.”

Sonda oğlan sevgilisinin etdiyi orgiyalardan birini yaşamaq istəyir. Qadınla bərabər ola bilmək üçün və onu başa düşmək üçün. Yaxın dostu olan iş yoldaşını və sevgilsini çağırır, məqsədini açıqlayır. Üçü birlikdə sekslə məşğul olmalıdır. Amma qadın razılaşmır: “Mən səni sevirəm, amma sənin tərcübə obyektin, ya da oyuncağın deyiləm.”

Bu şeylərə görə neçə ayrılıq yaşanıb, neçə-neçə qızın göz yaşları yanaqlarında quruyub. Kim bilir, nə qədər intiharlar olub.

Bu yaxınlarda “Pərdə” filminə baxdım. Çox yazı yazıldı film haqqında, çox bəyənildi. Ki, həqiqətən, aktyor oyunundan, danışıq tərzindən tutmuş, işlənən mövzuya qədər hər şey çox əla idi. Amma bir şey var: Zorlanan qızın sevgilsinə qayıtmaq şansı olsaydı, oğlan onu qəbul edərdimi?

Qızlar sevdiyi oğlana son momentdə anal seks təklif edir. Çünki oğlan israr edir və ehtirasını gömmüş qadınlar başqa bir yol bilmirlər onu əldə saxlamaq üçün. Araşdırma olsa, anal seksin çoxluğuna görə ön sıralarda ola bilərik faiz göstəricilərinə görə.

Yaşadığım bu torpaqlarda neçə qız gizlicə sevdiyi oğlana bakirəliyini verib. Hətta öz xalası oğlu ilə bunu edənləri tanıyıram. Oğlanlar gedib, indi qalıblar ortada. Həkim olduğuma görə arada məndən bakirəliyin bərpası üçün həkim axtarmağımı istəyənlər də olub.

Və növbəti bir həqiqət: Seksin qadağan olunması onun yox olması demək deyil. Bilinən həqiqətdir. Ancaq seksin şifahi (ancaq rəsmi) qadağan olunduğu bu yerlərdə daxillərində bir vulkan gəzdirir kişilər və qadınlar. Hər gün mənimlə şəhərdəki hospitala xəstə aparan sürücü ətrafdan keçən bütün qızlara baxır. Həm də çox dəhşətlə. Səsli xəyal edir. Bakirə qadınlar almış bu kişinin şəhərdə yaş fərqi qoymadan, bütün qadınlar haqda düşüncələrinin ancaq seksdən ibarət olması, əslində, çox ikrahvericidir. Əsəbi olur. Çünki evlidir və iş imkan vermir doymağa. Qadınlar gözləriylə yeyir adamı. Şübhəsi olan varsa, təşrif buyursun evimə və bir axşam 1 saatlıq gəzməyə çıxaq. Barmaqlarına üzük taxırlar sevişmək üçün evə gedən cütlüklər. Evli fikrini polislərdə, polislə işləyənlərdə oyatmaq üçün.

Buralarda seks əxlaqsızlıq kimi başa düşülür. Hətta seksə nifrət edilir yuxarı dairələrdə. Ortadan qalxması ən çox istənilən şeydir böyük ehtimal. “1984”dəki kimi: Seks, yalnız çoxalmaq üçündür.  Amma fahişələrin polislə birlikdə işləmə faktlarının həddən artıq çox olması bu fikirdən kimlərinsə öz xeyrinə istifadə etdiyini də göstərir. Böyük torpaqda (buralarda oralara belə deyirik) seks hardasa daha asandır, amma burda iş çox qəlizdir. Hamı bir-birini gözləriylə yeyir, ancaq yaxınlaşmaq çox risklidir. Hətta fahişəylə yatmağın qiyməti 1050 manatdır. Mini polisin, əllisi fahişənin. Evlər təhlükəlidir. Çünki qonum-qonşu belə şeylərə həddən ziyadə reaksiya verir. Prezervativ satışı məhduddur, davamlı prezervativ almaq izlənmək ehtimalını artırır. Gecə vaxtı da polislər bütün gücüylə iş başında olur, gecə 12-dən sonra küçələrdə görünmək izlənmək ehtimalını qətiləşdirir. Bir hərbçi tanıyıram. Axşam 10-da qızın evinə girib 12-ə işləmiş “iş” üstündə tutulub.  Oğlanların seks istəyi, qızların bakirəliyini qoruması, anal sekslər, hər il gizlicə tikilən onlarla bakirəlik, bakirə olmadığını deyə bilməyən qızların ərə getməkdən qəti şəkildə imtina etməsi, hər gün onlarla qıza baxan, tanış olmağa cəhd edən oğlanların “əl dəyməmiş” qız axtarışları, ortada uçuşan yalanlar, məsum və təmiz qız oyunları, “vallah, səninlə evlənəcəm” yalanları, valideyn qorxusu… Bir də üstünə rəsmi qadağalar, işin daha riskli hal alması, biabır olmaq təhlükəsi. Və erkən evliliklər. Çünki başqa cür ehtiyacları ödəmək, demək olar ki, mümkün deyil. Həyat yoldaşı seks obyektinə çevrilir. Bir müddət sonra bezginlik başlayır, ona görə də evli qadınların başqalarıyla tutulması da tez-tez rast gəlinən hallardan biridir (ay ərzində ən azı 2 dəfə). Yazıda da qeyd edilib, mən də deyim: Bəs onda bizim beynimiz niyə qəbul etmir ən yaxşı olanı? Niyə məntiqli düşünə bilmirik? Nədədir problem?

Şərq təfəkkürlü insanların qısa zamanda sonun kəsilməyəcəyi gün kimi aydındır. İndinin özündə də vaxtından əvvəl qocalığa meyl edən, onlar kimi düşünən gənclər xirtdəyə qədərdir. Hətta bu gün maşında gedəndə iki cavan oğlan mini geyinən qızlara normal baxan, onlara qarşı neqativ fikir bildirməyən başqa bir tanışlarını peysər, qeyrətsiz çıxardılar. Onlardan biri bayaq dediyim sürücü idi. Ayaq görən kimi ağlı başından çıxan, hətta yubka geyinmiş qadının arxasına yanıq kimi baxan həmin adam.

Qadınlarda çox elə günah görmürəm. Cem Yılmaz demişkən, yalan mexanizmləri uşaqlıqdan işləməyə başlayır. Onları buna vadar edən o qədər çox kişi var ki ətraflarında. Atalar, qardaşlar, “təmiz” qız axtaran oğlanlar. Təhsilin seks inqilabına gətirib çıxaracağına çox elə inanmıram. Beyinlərdə dəyişiklik o dərəcə dərin olmalıdır ki, bütünlüklə qəbul edə bilsin qadın-kişi bərabərliyini. Sevgilisindən seks tələb edib, axırda valideynin məsləhət gördüyü qızla evlənməyi rədd edəcək ruha sahib olmalıdır. Qadınların üstünə düşəcək yük onları bakirə olmadığı halda da qəbul edəcək o oğlanlara cəsarət verməkdir həm də. Keçmişiylə bir bağlantısının qalmadığını, əslində bu an və gələcək üçün ancaq onu düşündüyünü. Onda “Chasing Amy” filmindəki o tale yaşanmaya bilər bəlkə.

Mən də qəbul edə bilərdim, məsələn. Ürkək addımlarla cəhd edirdim. Mənim kimi rayondan gəlmiş biri üçün bu, inanılmaz addımlar idi və sevginin gücü idi. Amma keçmişin heç də keçmişdə qalmadığını hiss etmək ağır oldu.

Qadınlara “başlayın sevişməyə” filan demək ağlımın ucundan keçmir. Kim necə istəyirsə, elə də edəcək. Ən doğrusu, budur. Bu mövzuda yazılacaq bütün yazılar, tənqidlər kişilərə ünvanlanmalıdır. Kişilərin beyin inqilabı bütün problemlərin açarıdır, məncə.